هفدهم (و به عبارتی یازدهم دی‌ ماه) سال‌روز میلاد «محمدرضا لطفی» است؛ موسیقی‌دانی بزرگ که هرچه کرد، بازتاب دانایی‌ها و اندیشه‌های او بود. به قول استاد «ارشد تهماسبی» او آخرین فرد در مسیر موسیقی سنتی است که آن بستر و آبشخور اصلی موسیقی را حفظ کرده و آخرین نماینده‌ی این نسل از موسیقی‌دان‌ها بود. لطفی به‌عنوان فردی که پیشینه‌ی موسیقی خود را خوب می‌شناخت و به ظرایف و دقایق این موسیقی اهمیت می‌داد و بر آن وقوف کامل داشت، بدل به موسیقی‌دانی شد که هم توانا بود، هم اندیشه داشت و هم پیرو سبک و سلیقه خاصی است. اگر آن سرطانِ‌ نابه‌کار نبود، او هم‌چنان در حالِ تحقق آرزوهای بزرگ خود در موسیقی ایران بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این زمینه را پر کنید
این زمینه را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
شما برای ادامه باید با شرایط موافقت کنید

فهرست